♥ Odcinek 8- Reus! Zboczeńcu jeden!

Kolejna sobota co wiązało się z meczem. Niepewnym krokiem Marissa wkroczyła na stadion, nadal nie wiedziała co o tym wszystkim myśleć. Szargało nią wiele skrajnych emocji. Mecz był na tyle zacięty, że Baumann nie wiedziała w co ręce włożyć. Chociaż przez ten czas przestała myśleć o otaczającym Ją świecie, Borussen wygrało 2:1. Chociaż było ciężko jak nigdy, gdyby nie doliczona minuta przez arbitra w drugiej połowie i wspaniały gol Lewandowskiego to remisowaliby to spotkanie. Pakując wszystkie opatrunki do torby Marissa zbierała się do wyjścia.
-Długo każesz na siebie czekać- usłyszała od blondyna opartego o swoje auto. Zdezorientowana obróciła się, by sprawdzić czy to na pewno do Niej kierowane są te słowa. Lecz na parkingu oprócz nich nie było ani jednej żywej duszy.
-Ja?- zapytała dziewczyna.
-A widzisz tu kogoś innego? Chodź, podwiozę Cię.
-Ale...
- Nie ma żadnego ale. Wyglądasz jakbyś na wojnie była.
-Dziękuję, wiesz nie ma to jak wyszukany komplement.
-Polecam się- stwierdził Marco otwierając drzwi od strony pasażera.
-Więc co robimy?- zapytał Reus siedzący już za kółkiem.
-My?- zdziwiła się dziewczyna
-Jest dopiero 18.00. Nie mów, że siusiu, paciorek i spać.
-A skąd wiesz co ja robię wieczorami?
-Właśnie nie wiem ale chcę się dowiedzieć. Marissa mówiłem już, chcę poznać Simona.
-Naprawdę?- zapytała brunetka
-Tak
-To chodź- zgodziła się.
Poczekała na blondyna, który zamykał samochód i wprowadziła Go do środka.
-Simon! Katja!- krzyknęła z dołu po czym chłopiec co sił w nogach pobiegł do Marissy wczepić Jej się w nogę.
-Chodź do mnie- gdy wzięła malca na ręce zauważył wtedy niespodziewanego gościa w kuchni.
-Mamo, kto to jeśt?- zapytał.
-Marco Reus. Jestem przyjacielem Twojej mamy- stwierdził blondyn podając rękę małemu na co On ze wstydu wtulił się w dziewczynę.
-Ejj, nie wstydź się , no co Ty- szepnęła Mu do uszka dziewczyna
Katja zauważając Marco w salonie puściła oczko do Marissy i postanowiła pójść do domu.
-Mam coś dla Ciebie- stwierdził Reus patrząc na Simona.
-A cio?- zapytał chłopczyk, odważając się nieco postanowił stanąć na ziemi.
-Proszę- wyciągnął z kieszeni lizaka z logo BVB.
-Śupel! Ćytlynowy, mój ulubiony!
-Simon ale nie jemy słodyczy na wieczór, prawda?
-Mamo no ten jeden jedyne laź, plośę
-No mamo zgódź się- uśmiechnął się Marco.
-Dobrze. Jak będzie miał próchnicę to idziesz z Nim do dentysty- oznajmiła Reusowi
-A mogę do Ciebie mówić wujku?-wypalił nagle chłopiec
-Pewnie, że tak. Ale pod jednym warunkiem.
-Jakim?- zmartwił się malec
-Przytulas?- zapytał Marco kucając przy dziecku.
Marissa przyglądała się z boku uśmiechając się od ucha do ucha.
-Chodź wujku. Pokażę Ci mój pokój- podekscytowany ciągnął Reusa za rękę.
-Ale Simon wujek był w pracy. Jest zmęczony.
-Zalaz wlacamy!-krzyknął już ze schodów chłopiec.
Brunetka postanowiła wstawić wodę na herbatę dopóki Simon nie oprowadzi Marco. Zdążyła już sporządzić kanapki a chłopaków jak nie było tak nie było. Zmierzyła na górę by sprawdzić czy coś się nie stało. Ujrzała tam śpiącego Marco na łóżku a na Jego brzuchu leżał Simon, który próbował czytać książkę.
-Mamo! Ćśś wujek śpi.
-Zamęczyłeś nam Marco. Niedobry.
-A wiesz ze wujek jeśt piłkazem i obiecał mi, ze pójde z Nim na boisko. On jeśt taki ćudaśny.
-Cudowny kochanie. Mówi się cudowny- poprawiła Go dziewczyna.
-Oj mamo, pseciez wies o co chodzi.
-Dobrze, chodź przykryjemy wujka, niech sobie śpi. Jest zmęczony, bo grał mecz, wiesz?
-A psyjdzie jesce do Nas?
-Lubisz Go?
-Baldzo.
-Jutro Go zapytasz, dobrze? A teraz chodź zjemy kanapki, umyjemy ząbki, weźmiesz kąpiel i pójdziesz spać.
-A będę spał z wujkiem w moim pokoju?
-Nie, ze mną.
-Skoda, no ale dobla.

***

Wstając tak aby nie zbudzić Simona Marissa pomaszerowała do kuchni, gdzie urzędował już Reus.
-Wstałaś już?Chodź na śniadanie mistrzów- uśmiechnął się Marco kładąc na stole tosty z dżemem i nutellą.
-Pysznie wygląda.
-Przepraszam, że zasnąłem wczoraj
-Daj spokój Marco. Nic się nie stało. Simon nie mógł od Ciebie wzroku oderwać. Zobacz- pokazała zdjęcie, które zrobiła telefonem gdy leżeli razem na łóżku z chłopcem.
-Możesz mi to przesłać?- zapytał Reus włączając swój Bluetooth.
-Jasne, wiesz On Cię na krok nie opuszcza, nawet nie chciał ze mną wczoraj spać.

-Ja tam bym chciał- stwierdził blondyn
-Reus! Zboczeńcu jeden- rzuciła serwetką w chłopaka.
****************************************
Jesteśmy w finale!!!!!!! ♥
Ale mnie wena poniosła!
Podoba się?

Lecę na ogódek, 30 stopni już a dopiero 10 rano!!!!!

<3