♥ Prologue ♥

Było letnie słoneczne popołudnie kiedy Marissa Baumann oglądała razem ze swoją siostrą Cheryl kolejny odcinek TOP MODEL. Nie mogła zrozumieć modelek, jak mogły dawać tak sobą pomiatać? A jeszcze bardziej nie mogła zrozumieć tego jak mogły pozwolić na to aby pozować zupełnie nago pozwalając aby jakiś obcy facet je obmacywał. Sprzed telewizora wyrwał je dźwięk dzwonka telefonicznego.
-Panna Baumann?
-Tak, Marissa przy telefonie. O co chodzi?
-Musi pani jak najszybciej przyjechać do szpitala.

Od pory tamtego niespodziewanego telefonu życie Marissy wywróciło się o trzysta szescdziesiąt stopni, było to trzy lata temu. Okazało się, że rodzice zginęli w wypadku samochodowym a siostra dziewczyny zaszła w ciążę i nie wiedziała z kim. Ale nie to było najgorsze. Cheryl postanowiła urodzic to dziecko. I tak się stało. Simon był ślicznym, małym chłopczykiem lecz nie zasługiwał na taką matkę. Marissa kochała siostrę całym sercem lecz też nienawidziła jej zarazem. Tuż po urodzeniu Simona postanowiła wyjechać do Azji : "poznawać na nowo siebie"- jak stwierdziła.
-A co z małym?- zapytała wściekła Marissa.
-Rób co chcesz!- powiedziała Cheryl trzaskając drzwiami.
Chłopiec ma teraz trzy latka a ona jako dwudziestotrzy letnia matka daje sobie znakomicie radę.

Nie było lekko ale dziewczyna jest silna. Na początku utrzymywała się z ubezpieczenia po śmierci rodziców ale to przestało wystarczać. Simon rósł jak na drożdżach, potrzebny był dodatkowy fundusz, Marissa jako stażystka chirurgii w szpitalu publicznym kokosów nie zarabiała. Ordynator, który szanował swoich pracowników i z każdym miał świetny kontakt, znał historię brunetki i obiecał, że pomoże. Tak wiec pewnego razu zaprosił Ją do gabinetu.
-Mari mam propozycję.
-Jaką?- zainteresowała się dziewczyna.
-Wiem, że z małym dzieckiem jest ciężko a tym bardziej, że wychowujesz Go sama. Cheryl się nie odzywała?
-Nie panie ordynatorze.
-Przykro mi. Ale do rzeczy...Mój znajomy potrzebuje lekarzy. Jest to praca około dwugodzinna  jeden dzień czasem dwa w tygodniu. Idziesz na to? Dobrze płacą.
-Ale...
-Spokojnie pogodzisz to z pracą tutaj. To stanowisko ratownika na meczach BVB. Gdyby coś się stało któremuś zawodnikowi to po prostu udzielisz pomocy. Wiesz jak jest stłuczenia, zwichnięcia, złamania, skręcenia to częste przypadki.
-Chyba nie mam wyboru. Potrzebuję tej pracy.

-Świetnie więc umówię Cię z Nim.
************************************************
Taki oto krótki prolog :)
Mam nadzieję, że nie najgorszy:)
A więc oficjalnie witam na moim nowym blogu:)
Bardzo mnie zaskoczyłyscie pozytywnie :)
Nie dodałam ani jednego posta a już było 5 obserwatorów i 200 wyświetleń :*
Spróbuję Was nie zawiesc.
Buziolki::***